پایداری شرطی و غیرشرطی نسبت بازده خالص دارایی های عملیاتی و اجزای دوپونت آن

در تجزیه و تحلیل مالی، یکی از مهم ترین فعالیت ها، تجزیه متغیرها به اجزایش است. بازده خالص دارایی های عملیاتی rnoa بیانگر آنست که سودآوری، باید نه بر اساس دارایی های سرمایه گذاری شده در عملیات بلکه بر اساس خالص دارایی های سرمایه گذاری شده باشد. این نسبت که با تقسیم سود عملیاتی پس از کسر مالیات بر خالص دارایی های عملیاتی محاسبه می شود، به دو جزء حاشیه سود عملیاتی opm و گردش دارایی های عملیاتی ato تجزیه می شود. همچنین، نسبت opm به دو جزء حاشیه سود ناخالص gpm و سایر حاشیه سود otpm و نسبت ato به دو جزء سرمایه در گردش wcto و گردش دارایی های ثابت fato تجزیه می شود. در این مطالعه، پایداری شرطی و غیرشرطی نسبت rnoa و اجزای دوپونت آن در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. از این رو، تعداد 104 شرکت در طی دوره 1384 تا 1388 انتخاب شدند. پایداری غیرشرطی به عنوان یک ضریب خودهمبستگی که از یک متغیر سری زمانی به دست می آید تعریف و برای بررسی پایداری شرطی از 3 معادله رگرسیونی استفاده شده است. این تعاریف برای آزمون واکنش بازار به نسبت های دوپونت مورد استفاده قرار گرفته اند. بنابراین، 3 معادله رگرسیونی بر اساس رگرسیون سری زمانی برای بررسی واکنش بازار نیز برآورد شده است. نتایج نشان می دهد که پایداری شرطی و پایداری غیرشرطی uopm بیشتر از uato است و همچنین واکنش بازار به uopm بیشتر از uato است. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که در ایران، در واکنش بازار که محتوای اطلاعاتی را نشان می دهد، سود عملیاتی نسبت به دارایی های عملیاتی با اهمیت تر است.